Uitstekende prestatie van Rien!

Afgelopen zondag 30 augustus is de Ötztaler radmarathon verreden in Sölden. Rien Lauwerijssen heeft deze tocht gereden in een utistekende eindtijd van 9 uur en 24 minuten, dit komt neer op een gemiddelde snelheid van boven de 25 km/u en dat over een parcours met 4 zware beklimmingen en een lengte van 238 km. Hier volgt het verslag:

Beste Driesprongers,

Zoals beloofd hier een verslag van mijn ervaringen met de Oetztaler rad marathon 30/08/2009.
Eind Februari heb ik mij via internet ingeschreven voor deze marathon fiets tocht in Tirol, Oostenrijk. Van de 7000 mensen, die hadden ingeschreven ben ik ingeloot samen met 4000 anderen. Onder de deelnemers waren ondermeer 3 Zeeuws Vlamingen, waarvan 1 ex collega van het werk. Samen met deze Zeeuwen ben ik s’ morgens om 6:45 van start gegaan vanuit Solden. De temperatuur was op dat moment slechts 3 graden. Zeer koud als je met een afdaling moet beginnen en je zit te (t)rillen op je fiets. Pas na de eerste 30 km lange afdaling kun je jezelf warm gaan rijden tijdens de eerste beklimming van de dag. De eerste berg is de Kuhtai, 2020 m hoog, 18 km lang, gem. 8% met een max van 18%. Op deze berg zitten de deelnemers allemaal nog kort bij elkaar. Door wegversmallingen tgv wegwerkzaamheden werd het zelfs file rijden en op een aantal punten moesten we te voet verder vanwege de te lage snelheid. Ik was dan ook blij dat ik boven was en met de afdaling naar Innsbruck kon beginnen. Behalve op wat koeien na had ik op het verdere traject geen last meer van opstoppingen. In Innsbruck (km 88) begint de tweede beklimming naar de Brenner pas, slechts 777 m hoog maar wel 39 km lang, gem. 2% met een max van 12%. De gehele beklimming heb ik gedaan in een omvangrijke groep van meer dan 50 fietsers, lekker uit de wind, energie sparen voor het tweede gedeelte van de race. Op de top van de Brenner (km 127) zit je ongeveer halverwege en passeer je vervolgens de grens met Italie. Na een 20 km lange afdaling begin je aan de derde beklimming, de Jaufenpass. De temperatuur was ondertussen gestegen naar 22/23 C, ideaal weer om te fietsen. De Jaufenpass is 2090 m hoog, 15 km lang, gem. 8% met een max van 12%. Op deze berg kwam ik echt goed in mijn ritme en heb ik veel tijd kunnen terugnemen op anderen deelnemers, na toch wel een traag verlopen eerste gedeelte van mijn race. Op de top ben je op km 161 en volgt de afdaling naar St Leonard, van waaruit je onmiddellijk met de beklimming van de laatste hobbel begint, de Timmelsjoch. De Timmelsjoch is de zwaarste van alle 4 de beklimmingen en brengt je naar een hoogte van 2509 m, lengte 28.7 km gemiddeld 8% met een max van 14%. Een echte kuitenbijter vooral als je al zoveel kilometers in de benen hebt. Als je hier over de top (km 209) bent wacht er nog slechts een lange afdaling terug naar Solden. Het is een mooie afdaling met lange rechte stukken, breed en goed geasfalteerd wegdek. Mijn tellertje registreerde een max snelheid van 87 km/hr. Na bijna 9.5 uur fietsen kom je tenslotte over de meet in Solden (km 238) met duizenden enthousiaste toeschouwers langs de kant van de weg. Dat geeft je nog eens een extra lekker gevoel en daarmee wordt een prachtige fietsdag, met in totaal 5500 overwonnen hoogte meters, grandioos afgesloten.Dit evenement in Oostenrijk is goed georganiseerd, het gaat over een veilig parcours, de bevoorradingen zijn dik in orde en de communicatie door de organisatie is voor/tijdens/na de race uitstekend. Kortom Oostenrijkse grundlichkeit. Als iemand eens iets anders wil fietsen dan de Marmotte dan is deze race een echte aanrader. Wil je zeker zijn van deelname dan kun je jezelf het beste opgeven via en route. De race wordt jaarlijks gereden op de laatste zondag in Augustus.
Ik hoor wel, als er nog vragen zijn.

Groetjes Rien