door Peter Struijs
Het was een grijze ochtend toen ik opstond en er stond een fris windje bij 7 graden. Deze zondag is als het goed is de minste dag van de afgelopen week en als het goed is ook van komende week. Hoewel koud, was het gelukkig droog!
Deze week was het mijn beurt om de gele bus te besturen. Gelukkig was MTB collega Ad Vergouwen bereid om voor me achter het stuur te kruipen, zodat ik zelf voor het eerst dit jaar de Specialized uit de schuur kon halen. Was wel benieuwd hoe het zou gaan na een paar fietsloze weken en een bezoekje aan Amerika voor het werk. Na een avondje Skihut en met een behoorlijke jetlag in mijn hoofd had ik er niet veel fiducie in dat het veel zou worden. Al met al viel dat achteraf wel mee. De basis die we afgelopen winter hebben gelegd op de MTB was nog niet weg.
Terug naar de tocht. In totaal stonden er maar liefst 13 leden aan de start en 1 gast?renner. Oud-lid Ron Gommers was weer present, en dat deed natuurlijk weer oude herinneringen bij me oproepen. Waar is de tijd gebleven dat hij ons van kop af gewoon uit het wiel kletste, ons in vertwijfeling achterlatend....of de herinnering aan de Borchwerf, waar hij gewoon met de look-a-like profs vooraan meedraaide. Hopelijk vraagt Ron weer snel een licentie aan bij onze club!
De tocht zelf was bij een Zuid-Westen wind weer standaard: Via Putte, de polder in en vervolgens via Moerstraten, Kruisland weer terug naar huis. Helaas werd mijn favoriet de Rijzende Weg (het enige heuveltje in de west-brabantse omgeving) weer overgeslagen. Gelukkig konden we ons door de stevige wind wel uitleven. Windop is vaak geen probleem voor de groep, omdat iedereen zich weg kan kruipen. Vanaf Ossendrecht was het met de wind in de rug of van opzij toch wel regelmatig hollen en stilstaan. Vaak gaat het dan voorin 37-38 per uur, echter als dan na de bocht flink word aangezet, betekent het dat het logisch is dat er achterin geharkt moet worden om bij te blijven. Dus het advies is dat we na de bocht even rustig aan doen.....
Helaas waren er weer een paar bij die bij Gastel door rood reden...en dat is niet de afspraak.....en dat er bij het viaduct bij Oudenbosch ook weer wat gevaarlijke situaties ontstonden met fietsers op de weg, op het fietspad en bijna in het gras of op de motorkap...
Al met al was het een mooie tocht. Rene op zijn nieuwe Cube zat er als gegoten op en hij gaf aan dat deze nieuwe fiets veel beter reed dan zijn oude....dus met Rene gaan we nog afzien dit jaar. Op een oude fiets moet je het leren zullen we maar denken....
Voor de rest niet veel te schrijven. De sfeer tijdens de tocht was goed. Nog een lekke band op het eind van Adrie, welke hem uitschakelde voor de sprint. Voor de rest was het rustig. De totale afstand was 87 km bij een lekker gemiddelde van 31.9.
Tot zondag!
Groetjes en met veel dank aan Ad
Peter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten