Na 3 spannende weken is de tour afgelopen weeekeinde gewonnen door Alberto Contador. Daarmee is ook ons tourspel afgelopen en dat is dit jaar gewonnen door Adrie Kustermans uit Rucphen. HIER (klik) kun je zien of je een prijs gewonnen hebt. Zoals altijd worden prijzen onder de 5 euro niet uitgekeerd. De prijzen worden in de loop van de week uitgedeeld. Langs deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor het meedoen. Hoepelijk tot volgend jaar!
dinsdag 27 juli 2010
Eindstand Tourspel
Na 3 spannende weken is de tour afgelopen weeekeinde gewonnen door Alberto Contador. Daarmee is ook ons tourspel afgelopen en dat is dit jaar gewonnen door Adrie Kustermans uit Rucphen. HIER (klik) kun je zien of je een prijs gewonnen hebt. Zoals altijd worden prijzen onder de 5 euro niet uitgekeerd. De prijzen worden in de loop van de week uitgedeeld. Langs deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor het meedoen. Hoepelijk tot volgend jaar!
zondag 18 juli 2010
Clubrit 19 : Zeeuwse polders en dijken
Voor mij was het de eerste keer dat ik op zondagmorgen van de partij was. Om rustig te beginnen mocht ik starten in de bus. Vanwege een elleboog kwetsuur en een aantal fiets avonturen in het buitenland heb ik dit jaar minder met de club gefietst, maar ik zal er zeker vaker bij zijn als de najaarsklassiekers op het programma staan. 13 man waren vanmorgen aan de start aanwezig onder een stralende zon. Niet iedereen was voor mij een bekende maar dat zal de komende weken wel anders worden als ik weer mee fiets. De “oude”garde was weinig veranderd, waarbij wel opviel dat een aantal kleppers sterk waren afgetraind. Naast wat stayer werk was er gelukkig weinig te doen voor de bus chauffeur. Slechts eenmaal moest de achteruit van de bus getest worden na een hapering in de route bij Waarde. Verder heb ik weer eens van het Zeeuwse landschap mogen genieten, maar na een uur vroeg ik mezelf toch af hoe ik het daar meer dan 30 jaar heb kunnen uithouden. De kilometer teller van de bus gaf een totaal afstand van 104 km aan. De snelheid lag steeds rond de 40 km/u . De laatste 4 km ging de teller zelfs richting 50 km/u. Deze waarden zullen waarschijnlijk door de heren met een fiets computer wel iets naar beneden worden bijgesteld, maar dan nog een knap tempo. Evenals vorig jaar bleek Adrie weer de sterkste te zijn met Wim als een goede tweede. Verrassend vond ik de derde stek van Jan na zijn toch mindere jaar in 2009. Geniet verder van deze prachtige zondag en tot over 2 weken maar dan op de fiets.Groetjes Rien
maandag 12 juli 2010
Clubrit 18 : Putte + Polder
Deze keer was ik weer aan de beurt om de gele bus te besturen, ivm het warme weer maar geen vervanger gezocht, en zelf lekker vroeg een rondje gefietst alvorens achter de meute van RTC De Driesprong aan te hobbelen.
Het was prachtig weer, dus iedereen zou er eigenlijk moeten zijn, er waren dan ook 11renners waarvan Cees en Jos als gastrenners, er werd vertrokken richting schijf om vervolgens het standaard rondje Putte te rijden, via Ossendrecht, Woensdrecht de polder in via De Brabantse Wal (als ik het goed heb???) waar onze voorzitter er ontiegelijk afgepiert werd, keb naderhand vernomen dat de WK wedstrijden van oranje z'n tol beginnen te eisen bij onze voorzitter, deze zou later ook op z'n eigen tempo naar huis rijden.
Al met al had ik het idee dat het zomaar een gezapig ritje was, eenmaal aangekomen op De Gebrande Hoefstraat, nog een poging gedaan om vanuit de bus, het spel aan gang te krijgen, en jawel er werd zowaar gereageerd, door Henk, wie anders?? deze kreeg gezelschap van Rinus deze leek de sprint te gaan winnen, maar viel ook stil zodat Ron Konings uit geslagen positie, en aanmoedigingen van mijn kant alsnog met de eer ging strijken.
Gr Adri
Het was prachtig weer, dus iedereen zou er eigenlijk moeten zijn, er waren dan ook 11renners waarvan Cees en Jos als gastrenners, er werd vertrokken richting schijf om vervolgens het standaard rondje Putte te rijden, via Ossendrecht, Woensdrecht de polder in via De Brabantse Wal (als ik het goed heb???) waar onze voorzitter er ontiegelijk afgepiert werd, keb naderhand vernomen dat de WK wedstrijden van oranje z'n tol beginnen te eisen bij onze voorzitter, deze zou later ook op z'n eigen tempo naar huis rijden.
Al met al had ik het idee dat het zomaar een gezapig ritje was, eenmaal aangekomen op De Gebrande Hoefstraat, nog een poging gedaan om vanuit de bus, het spel aan gang te krijgen, en jawel er werd zowaar gereageerd, door Henk, wie anders?? deze kreeg gezelschap van Rinus deze leek de sprint te gaan winnen, maar viel ook stil zodat Ron Konings uit geslagen positie, en aanmoedigingen van mijn kant alsnog met de eer ging strijken.
Gr Adri
JAVADO-rit 2010
Op zondag 5 september 2010 is het weer tijd voor de JAVADO-rit. We hebben van de Hoekse Trappers de uitnodiging en de routebeschrijving weer ontvangen. Op het plaatje zien jullie de route van 78 kilometer die veelal over voor ons bekende wegen gaat. We starten weer lekker vroeg om 07:46 uur, dus allemaal op tijd. Voor die tijd zullen we via dit blog jullie nog wel een keer aan de starttijd herinneren. Tegen die tijd zullen de afspraken over vertrek, buske etc.... ook wel bekend zijn. In de tussentijd kunnen jullie de route alvast een keer rijden.
vrijdag 9 juli 2010
Marmotte 2010: Adrie heeft GOUD gehaald!
Bijgaand een mooi en persoonlijk verhaal van Adrie:
Hierbij het verslag van mijn ervaringen met betrekking tot De Marmotte, op verzoek van de redactie van ons clubke.
Nadat in het najaar van 2009, een collega van me vroeg of ik toch geen interesse had om met hun, ( groep van de trappistentrappers) mee te gaan naar de Marmotte, was mijn antwoord dat ik er nog wel eens over na zou denken, maar eigenlijk was het ja graag, wil ik al lang eens een keer rijden maar door tijdgebrek komt het er niet van.
Na overleg met het thuisfront, en bij ons clubke eens gevuntert!! Waar weinig intresse was, besloten om toch maar mee te gaan, om na de bevestiging van de inschrijving te realiseren “shit”ik ga De Marmotte rijden, sindsdien stond 3-7-2010 in m’n geheugen gegrift, en kon de voorbereiding beginnen, met een beetje surfen op het web etc. en een soort van trainingsschema in elkaar gezet voor mezelf, met de doelstelling De marmotte op een fatsoenlijke manier uit proberen te rijden, welke door de mooie winter!!? Eigenlijk weer gelijk de prullenbak in kon?? Maar een week voor De Marmotte bleek dat ik ondanks het slechte weer in het voorjaar de benodigde trainingsuurtjes gehaald had zo’n 215 uurkes!
En zo gebeurde het dat we op maandagmorgen voor De marmotte vertrokken naar Bourg dóisans, na kennis gemaakt te hebben met de medereizigers, waaronder ex Nederlands kampioen bij de amateurs Rinus Ansems, welke later m’n kamergenoot bleek te zijn, en nog een paar A kleppers van de Trappistentrappers allen zo’n 60 a 70 kg!!? Bereikte we tegen de avond het plaatsje Oz gelegen net voor de Glandon bij het stuwmeer, ons chalet stond rechtsaf de berg op een klim van 8 km beter trainingsplekje kun je niet hebben dacht ik zo!!?
Op dinsdag hadden we een trainingsrondje van 120 km met col de la morte en de col de ornon op het programma, woensdag naar col de croix de fer, en nog wat extra klimwerk, op donderdag en vrijdag bij elkaar zo’n 100 km rustig fietsen naar Venosc geweest, het hotel waar menig bekende wielrenner en schaatser op de foto staat, en natuurlijk startnummer ophalen op le alp d’huez en een beetje sfeer snuiven.
En daar issie dan!! 3 JULI 2010 een drukte van jewelste natuurlijk met zo’n 7000 deelnemers met ieder z’n eigen doelstelling, vertrokken we om iets over 7 richting DE Glandon over de doorgaande weg welke in z’n geheel door de gendarmerie afgezet was, dus!! Knallen maar, om vervolgens tegen 16 uur bovenop de alp d’huez te eindigen, met onderweg voldoende eten drinken,gendarmes die kruisingen afzetten,begeleiding van motards! Etc. toporganisatie!!!?
Ondertussen de Glandon al beklommen, en afgedaald, daarna volle bak in een groep naar st Michel de Maurienne, om daar rechtsaf col de Telegraphe te gaan beklimmen, ff rustig aan gedaan, wat eten en drinken, en weer ritme zoeken, in valoire aangekomen, even op klokje gekeken zit dik op schema van een goeie 8 uur, wat gegeten bidons gevuld en verder naar de Galibier, gaat nog steeds goed, maar halverwege de klim begint het te haperen, tempo zakt, en krijg een beetje weeïg gevoel in de maag overgaand in braakneigingen, en benen die er anders over gaan denken dan ik!! Dus even later ff afstappen drinken eten en wateren, en even rusten, onverklaarbaar maar toch? Het fietske maar weer gepakt, en in 1 keer naar de top, daar weer eten drinken en wat rusten, terwijl het eigenlijk wel weer ging, nog eens de tijd bekeken, en besloten om op safe te spelen en voor goud te proberen. Jakske aan en naar beneden met die handel, met snelheden van zo’n dikke 70 km p/u (op 2 rubbertjes en 3 alubuisjes die een of andere wazige chinees aan elkaar gebraaien heeft) beneden aangekomen rechtsaf volle bak naar de laatste col, door de tunneltjes, waar je dus echt niks ziet, dus wederom aan adrenaline geen gebrek, om vervolgens de alp d’Hues te gaan beklimmen waar het zo’n 30 gr. Warmer is dan op de Galibier!!? Geen pretpark ter wereld die dit alles te bieden heeft!!
Gelukkig gaat het intussen weer redelijk goed, en kan ik in een redelijk tempo in één keer naar boven rijden, om vervolgens 8.49.10 te klokken wat ruim voldoende is om goud te halen, maar toch met een gevoel van dat er meer in had gezeten. Na de pastamaaltijd met nog 3 medereisgenoten op het fietske naar beneden, om een douchke te gaan pakken,lekker rustig naar beneden, maar toen zag ik pas wat DE MARMOTTE allemaal kan aanrichten!!? En wat een rare wezens mensen eigenlijk zijn! Maar zo kwam er een einde aan mijn geweldige fietsvakantie van een half jaar. Iedereen bedankt die mij op welke manier dan ook succes of wat dan ook gewenst heeft, alsook m’n medereizigers voor de fijne week, in het bijzonder Ad Struijs die alles geregeld heeft, en Edith en Kjeld natuurlijk want thuis komen van je werk, eten en 15 minuten later weer weg met een koersbroek aan is niet altijd leutig. Allen bedankt!
Groetjes Adri
Hierbij het verslag van mijn ervaringen met betrekking tot De Marmotte, op verzoek van de redactie van ons clubke.
Nadat in het najaar van 2009, een collega van me vroeg of ik toch geen interesse had om met hun, ( groep van de trappistentrappers) mee te gaan naar de Marmotte, was mijn antwoord dat ik er nog wel eens over na zou denken, maar eigenlijk was het ja graag, wil ik al lang eens een keer rijden maar door tijdgebrek komt het er niet van.
Na overleg met het thuisfront, en bij ons clubke eens gevuntert!! Waar weinig intresse was, besloten om toch maar mee te gaan, om na de bevestiging van de inschrijving te realiseren “shit”ik ga De Marmotte rijden, sindsdien stond 3-7-2010 in m’n geheugen gegrift, en kon de voorbereiding beginnen, met een beetje surfen op het web etc. en een soort van trainingsschema in elkaar gezet voor mezelf, met de doelstelling De marmotte op een fatsoenlijke manier uit proberen te rijden, welke door de mooie winter!!? Eigenlijk weer gelijk de prullenbak in kon?? Maar een week voor De Marmotte bleek dat ik ondanks het slechte weer in het voorjaar de benodigde trainingsuurtjes gehaald had zo’n 215 uurkes!
En zo gebeurde het dat we op maandagmorgen voor De marmotte vertrokken naar Bourg dóisans, na kennis gemaakt te hebben met de medereizigers, waaronder ex Nederlands kampioen bij de amateurs Rinus Ansems, welke later m’n kamergenoot bleek te zijn, en nog een paar A kleppers van de Trappistentrappers allen zo’n 60 a 70 kg!!? Bereikte we tegen de avond het plaatsje Oz gelegen net voor de Glandon bij het stuwmeer, ons chalet stond rechtsaf de berg op een klim van 8 km beter trainingsplekje kun je niet hebben dacht ik zo!!?
Op dinsdag hadden we een trainingsrondje van 120 km met col de la morte en de col de ornon op het programma, woensdag naar col de croix de fer, en nog wat extra klimwerk, op donderdag en vrijdag bij elkaar zo’n 100 km rustig fietsen naar Venosc geweest, het hotel waar menig bekende wielrenner en schaatser op de foto staat, en natuurlijk startnummer ophalen op le alp d’huez en een beetje sfeer snuiven.
En daar issie dan!! 3 JULI 2010 een drukte van jewelste natuurlijk met zo’n 7000 deelnemers met ieder z’n eigen doelstelling, vertrokken we om iets over 7 richting DE Glandon over de doorgaande weg welke in z’n geheel door de gendarmerie afgezet was, dus!! Knallen maar, om vervolgens tegen 16 uur bovenop de alp d’huez te eindigen, met onderweg voldoende eten drinken,gendarmes die kruisingen afzetten,begeleiding van motards! Etc. toporganisatie!!!?
Ondertussen de Glandon al beklommen, en afgedaald, daarna volle bak in een groep naar st Michel de Maurienne, om daar rechtsaf col de Telegraphe te gaan beklimmen, ff rustig aan gedaan, wat eten en drinken, en weer ritme zoeken, in valoire aangekomen, even op klokje gekeken zit dik op schema van een goeie 8 uur, wat gegeten bidons gevuld en verder naar de Galibier, gaat nog steeds goed, maar halverwege de klim begint het te haperen, tempo zakt, en krijg een beetje weeïg gevoel in de maag overgaand in braakneigingen, en benen die er anders over gaan denken dan ik!! Dus even later ff afstappen drinken eten en wateren, en even rusten, onverklaarbaar maar toch? Het fietske maar weer gepakt, en in 1 keer naar de top, daar weer eten drinken en wat rusten, terwijl het eigenlijk wel weer ging, nog eens de tijd bekeken, en besloten om op safe te spelen en voor goud te proberen. Jakske aan en naar beneden met die handel, met snelheden van zo’n dikke 70 km p/u (op 2 rubbertjes en 3 alubuisjes die een of andere wazige chinees aan elkaar gebraaien heeft) beneden aangekomen rechtsaf volle bak naar de laatste col, door de tunneltjes, waar je dus echt niks ziet, dus wederom aan adrenaline geen gebrek, om vervolgens de alp d’Hues te gaan beklimmen waar het zo’n 30 gr. Warmer is dan op de Galibier!!? Geen pretpark ter wereld die dit alles te bieden heeft!!
Gelukkig gaat het intussen weer redelijk goed, en kan ik in een redelijk tempo in één keer naar boven rijden, om vervolgens 8.49.10 te klokken wat ruim voldoende is om goud te halen, maar toch met een gevoel van dat er meer in had gezeten. Na de pastamaaltijd met nog 3 medereisgenoten op het fietske naar beneden, om een douchke te gaan pakken,lekker rustig naar beneden, maar toen zag ik pas wat DE MARMOTTE allemaal kan aanrichten!!? En wat een rare wezens mensen eigenlijk zijn! Maar zo kwam er een einde aan mijn geweldige fietsvakantie van een half jaar. Iedereen bedankt die mij op welke manier dan ook succes of wat dan ook gewenst heeft, alsook m’n medereizigers voor de fijne week, in het bijzonder Ad Struijs die alles geregeld heeft, en Edith en Kjeld natuurlijk want thuis komen van je werk, eten en 15 minuten later weer weg met een koersbroek aan is niet altijd leutig. Allen bedankt!
Groetjes Adri
Philipsdam : verslag van chauffeur Nol
Zondagmorgen 4 juli vertrokken met 10 pedaleurs Richting Philipsdam. Er werd gestart met een strak tempo ±34 km via Bosschenhoofd daarna richting Willemstad.Met nog altijd flink de gang erin via Achthuizen Langstraat naar Oude-Tonge.Deze route had ik nog niet gereden vorig jaar wel een poging gewaagd maar die mislukte. Maar dit keer kwam het allemaal goed.Er stond een behoorlijke wind op de dam(al heb ik daar weinig van gemerkt in de bus) Bij de kleppers op de fiets verzwakte het tempo hierdoor niet. Op de terugweg tussen Oudenbosch en Bosschenhoofd werd ik opgehouden door Oldtimer tractoren waarvan er eentje het voorwiel verloren was. Dus moet ik jullie het afsprinten schuldig blijven.Was blij dat ik er weer bij was.
Groetjes de chauffeur Nol
Groetjes de chauffeur Nol
dinsdag 6 juli 2010
Clubrit 17 : Philipsdam
Met de wind nog steeds vanuit de noordwesthoek werd er besloten om de Philipsdam nog maar een keer te rijden. Op de dam bleek echter dat de wind toch meer uit het zuidwesten kwam waardoor de terugtocht met wind tegen zwaarder was dan verwacht. In totaal kwamen we op 97 km in 2:57, toch weer 32,5 gemiddeld! Hier alvast een kaartje, het verslag volgt later. 
Vanuit de commentaarpositie ook nog even de felicitaties aan onze clubkampioen, Adrie van Kuijck die de Marmotte in gouden tijd heeft afgewerkt. Hopelijk zet hij zijn ervaringen even op papier zodat we allemaal mee kunnen genieten van die fantastische prestatie. Wie weet dat er volgend jaar weer een clubrit van de Marmotte gemaakt kan worden......
Vanuit de commentaarpositie ook nog even de felicitaties aan onze clubkampioen, Adrie van Kuijck die de Marmotte in gouden tijd heeft afgewerkt. Hopelijk zet hij zijn ervaringen even op papier zodat we allemaal mee kunnen genieten van die fantastische prestatie. Wie weet dat er volgend jaar weer een clubrit van de Marmotte gemaakt kan worden......
Abonneren op:
Posts (Atom)
