Clubrit 4 : Alleen voor kampioenen

Vanmorgen wakker geworden van de regen op het dak, de beloofde regen voor vandaag viel ook echt. Toch maar naar de cafetaria gereden om 8:30 want je weet nooit. Daar stonden de grote kampioenen van de afgelopen jaren, Henk en Adrie, te trappelen van ongeduld. Met een scherpe blik keek Henk nog even naar de hemel en zei dat ze toch gingen rijden. Frans belde ook nog dat hij op de Schijfsevaartkant klaarstond. Conclusie: er is door 3 clubleden gereden vanmorgen zodat het een officiele clubrit is en dat het meetelt voor het kampioenschap. Hoeveel er gereden is zullen we wel via via horen want ik ben weer terug naar huis gegaan en ben alleen gaan fietsen. Hopelijk is het volgende week beter weer als we op zaterdag naar Limburg rijden.
Grtz, Wimm.

Na zo'n vermoeiende rit had Henk nog kracht om zijn belevenissen op te schrijven:

Bijna heel de nacht is het droog geweest maar tegen zevenen hebben ze de hemelsluizen open gezet, zodat alles door en door nat is. Volgens buienradar zitten er een paar droge uren aan te komen en aangezien het in zuiden al licht wordt zou dit wel eens kunnen kloppen. Een paar druppelkes vallen er nog als ik naar het clubhuis vertrek alwaar Adrie, je wie anders, al staat te wachten, het buske heeft hij bij gebrek aan vertrouwen in de opkomst maar op stal laten staan. Als onze Wim even later als chauffeur van dienst even later arriveert is het gewoon droog. Na een telefoontje blijkt dat ook Frans wilt aanpikken en zo kon het zo maar gebeuren dat we mee ons driekes op sjouw zijn gegaan. Wim hebben we bedankt voor de bereidwilligheid om te rijden en die heeft vervolgens zijn pyama kostuum weer maar opgezocht. Omdat Frans er bij is wordt het een rondje Putte, alwaar we kop over kop naar toe zijn gereden. Geen buske erbij kan betekenen dat we in Putte een andere route kunnen nemen want wij kunnen mee onze fietsen de slagbomen omzeilen. In Zandvliet hebben we het nederlandse weer opgezocht waar Adrie zijn goede vorm nog maar eens etaleerde en ons in het wiel liet afzien. Op verzoek echter ging het een stukse langzamer want sterven in het wiel van deze klepper staat dan wel niet lelijk maar is verre van plezant. Na Huijbergen zijn we nog even naar Bergen op Zoom gereden om zo via de bekende wegen weer in Nispen te belanden en omdat we Frans keurig netjes thuis af wilden zetten zijn we over den Uil huiswaards gekeerd. In Schijf zagen we nog een clublid die zijn paraplu aan het uitlaten was. Het enige nat dat ik vandaag heb gehad was het opspatwater van het achterwiel van onze immer vertrouwde penningmeester en zo kon het zo maar gebeuren dat we met 84 km op de teller en een gemiddelde van 31,7 thuis kwamen. Dit toch wel straffe gemiddelde hebben voornamelijk te danken aan de man die momenteel de klepper van de club uithangt, ja Adrie als je zou blijft rijden zit het wel snor met jouw Marmotte.
thuis aangekomen meteen de fiets schoongespoten maar voordat ik hem binnen reed regende het weer, mooi op tijd terug dus.
Allemaal de groeten van de lange Voeten