Mijne beminde clubleden,Vandaag 17 oktober vond de slotrit plaats van ons clubke.
Na een voorspoedige reis die werd opgeleukt door koffie met appelgebak waren we binnen de 2 uurkes op plaats van bestemming en na de nodige verkleedpartijen en optuigen van de fietsen zaten we klokslag 9 uur op onze stalen rossen.
Hoewel de rit keurig netjes staat uitgepeild toch weer een lichte vorm van discussie want even later zei men dat we hier uit moesten komen en inderdaad hier stond een bord.
Weet niet of ik de enigste was maar heb me wel afgevraagd wat we hier aan het doen waren, koud, nog geen 7 graden en tegelijk nat en dus waren de kaseikes van de maasberg spiegelglad.
Verder overal natte bladeren en stokskes op de weg, ja mensen ik denk dat we vandaag met vuur aan het spelen zijn geweest, gelukkig heeft niemand zijn fikken verbrandt want later zou blijven dat alles en iedereen heel zou blijven.
Helaas werd dit gecompenseerd door maar liefst 7 lekke banden, maar hoe het ook anders. De polder hebben we de laatste tijd links laten liggen omdat daar de boeren hun tractoren aan het uit laten waren en hoewel we het eigenlijk al wisten hier in de schone limburgse land hebben ook van zulks soort apparaten en ook vette klei al noemen ze het dan loss.
Maar na de eerste 15 kilometer en 2 lekke banden is het niet koud meer en we kunnen steeds meer van het landschap genieten. Even later mogen we de zon zelfs begroeten. De weg is inmiddels opgedroogd en het dreigt een geweldige fiets dag te worden, helaas had de telefoon van peter met zijn buienradar gelijk.
En zo kon het zo maar gebeuren dat we rond het middaguur omhoog konden zwemmen en mensen geloof me op deze tijd van het jaar is het erg koud nat wat er valt.
Schuilen was geen optie dus maar zo vlug mogelijk bij de bus zien te komen en dit terwijl er ook wat hagel naar beneden komt. Voordat we echter bij de bus zijn komt het zonneke er weer door en droogt de weg weer op, ideaal fietsweer dus. Maar mijn kousen soppen in mijn schoenen en de rest is al niet veel droger. Er zijn echter ook slimme driesprong leden die regenjaskes en overschoenen bij hadden en dit bleek vandaag een gouden greep te zijn geweest.
Afdalen blijft echter gevaarlijk en zeker als we dit doen in stromende regen, maar zoals eerder gezegd vandaag loopt het allemaal gelukkig goed af. Bij de bus worden we met een lekker slaatje en macaroni verwelkomd was wederom goed te pruimen was.Het mag dan een kampioen misschien onwaardig om af te stappen, maar een ziekte op het vege lijf halen is nou ook niet helemaal alles.
De volgende dag zou blijken dat bij het uitruimen van mijn tas dat mijn spullen zeiknat waren en aangezien ik geen droge (fiets)kleren bij had, dat het gewoon heel verstandig was om hier de pijp aan maarten te geven en zo dachten er nog 5 medeleden over.
Adrie die bekend staat om zijn slechtweer rijden is samen met sus, rienie en nolleke gegaan voor de voledige rit. Met 6 zijn we gestopt na 80 kilometer, ons viertal heeft 145 kilometer gescoord vandaag en dit op een uitgepeilde rit die slechts 127 km lang is, maar hoe dat zit moet U maar van een deze bikkels vragen.
Helaas heeft het buike roet in het eten gegooid anders was het een geweldige fietsdag geweest en ik weet hoe ongeveer hoe een en ander gekomen is maar ik denk dat we op deze tijd van het jaar zoiets misschien beter niet kunnen doen.
Verder denk ik dat we ondanks 2 valpartijkes terug kunnen kijken op een geweldig seizoen waarbij wreed veel veilige kilometerkes onder de wielen zijn doorgeschoven.
bij deze allemaal de laatste seizoen groeten van de lange voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten