Clubrecord !

De afgelopen 2 weken is er veel gespeculeerd over het clubrecord. Hiermee wordt dan bedoeld : het totaal aantal kilometers dat de desbetreffende clubkampioen in 1 jaar heeft gereden. Met dank aan Henk is onderstaand overzicht naar boven gekomen.
Mocht iemand nog data beschikbaar hebben van voor 1992, meld je dan even bij de redactie!
2009 Henk Voeten 2929 km
2010 Henk Voeten 2822 km
2007 Rien Lauwrijsen 2769 km
2003 Cees Looyen 2673 km
1999 Louis Willemsen 2632 km
2006 Adrie van Kuijck 2543 km
1998 Jan v Overveld 2541 km
1992 Louis Damen 2469,2 km
2004 Cees v Elteren 2452 km
2008 Rien Lauwrijsen 2431 km
1997 Jos v Meer 2363 km
2001 Jac v Oers 2342 km
1994 Wim Thielen 2320 km
2005 Adrie van Kuijck 2317 km
1993 John Wijnings 2310 km
1996 Cees v Elteren 2281 km
1995 Jos Pinxteren 2240 km
2002 Adrie v Hooydonk 2455 km
2000 Rini Boeren 2059 km
Wat opvalt is dat je wel heel vaak aanwezig moet zijn de laatste jaren om in aanmerking te komen voor deze eretitel!
In elk geval ziet het er naar uit dat in 2011 dit record er wederom aangaat! De afgelopen 2 weken hebben we er met liefde en plezier een blokje voor omgereden.
Tot het moment dat iemand afgelopen zondag voorstelde om de Rijzende Weg nog even mee te pakken na het 17e viaduct :-)

zondag 25 september : viaductenrit

het weer was prachtig deze morgen, we vertrokken met 7 clubleden incl. chauffeur en Jos van Meer als gastrenner,met gezwinde spoed naar de eerste helling bij de zeg. Ook Jan Dekkers was weer van de partij en hij genoot zichtbaar van de prachtige natuur! en zo slingerde de gele brigade richting breda.We kwamen steeds verder Belgie in en daar werd het steeds zwaarder dat was ook te zien aan de renners die toch na iedere klim weer fris beneden kwamen.Iets voorbij minderhout ging het even mis met de garmin want we reden vast in d,n akker.Tussen de mais door lag schijnbaar ook nog een weg?
Bij het laatste viaduct in brecht was bij de meeste het beste er wel af en zijn we via Achterbroek,Nieuwmoer enz. weer in het Rucphense beland.
Ik heb alles van achter de ruitewissers in het buske bekeken,en kwam tot de conclusie dat het weer een prachtige rit is geweest,jammer van de zo weinig deelnemers!
maar die andere moesten misschien wel naar het strand met..... de vrouw? en das ok leutig!
Uiteindelijk hebben we 105 km gereden met een rustig gemiddelde van precies 30 in het uur.
groeten, Kees Looijen

Viaductenrit

Aanstaande zondag is het weer tijd voor de traditionele viaductenrit. De afgelopen jaren was dit altijd de afsluiter van het seizoen, met daarna een gezellige gezamenlijke maaltijd bij onze sponsor. Omdat het de laatste jaren minder weer was en de belangstelling op de laatste dag van het seizoen al richting het crossen gaat, hebben we in de jaarveradering besloten om de viaductenrit een paar weken naar voren te halen, naar het laatste weekeinde van september. Dat is dus aanstaande zondag. Het etentje ter afsluiting van het seizoen blijft echter gehandhaafd op de dag van de laatste clubrit, die is dit jaar op zondag 16 oktober. Rond 12 uur zijn jullie allemaal welkom bij Cafetaria De Driesprong om het seizoen samen af te sluiten en nogmaals terug te kijken op de ritten van afgelopen jaar. Bovenstaand vinden jullie het kaartje van de route van vorig jaar. Tot zondag!

Verslag Clubrit 28: RONDJE WINDAFWEG!!!!

Deze week was het mijn beurt om de bus te besturen, maar aangezien m'n zwager gestopt is met voetballen, wou hij deze taak wel overnemen van mij, alhoewel ik nog getwijfeld heb om hem te vragen ivm de weersomstandigheden!
Maar zondagmorgen was het droog en zag er redelijk uit nog wel ff terug naar huis gereden om m'n windjack er bij aan te doen want een graadje of 10 is niet alles dacht ik, maar, Ron kwam toch in korte broek van Hoeven afgereden, na de gebruikelijke discussie tussen onze weermannen, werd besloten om richting het oosten te rijden, want in het westen zaten de buien?? en ook de wind, dus windaf weg, en we zouden niet door de polder rijden ivm met het slik etc.
Dus vertrokken we richting oudenbosch en over het spoor linksaf? richting Gastel snelweg onderdoor, rechtsaf en daarna weer lnksaf, en wat bleek ook hier hebben ze boeren die de hele weg ondervulliken!! Dus toen toch maar richting het zuidwesten, maar Rini hield het na 20 km alweer voor gezien, (volgens mij een speciaal trainingsprogramma denk ik?)
voor de verdere route zie het kaartje van Wim aub want waar we allemaal gezeten hebben ik weet het niet, intussen had bij Ron een spaak het begeven, en ging dus in de bus zitten, kort daarna had ikzelf een lekke band, intussen was het ook zachtjes gaan regenen, dus gingen we op het Rucphense af, maar na Nispen begon de zon weer te schijnen, zodat we er nog maar een luske bij aangereden hebben, dit met het clubrecord qua kilometers in gedachten.
Hopelijk is de opkomst de volgende weken beter zodat we met z'n ALLEN het clubrrecord kunnen verbeteren, aangezien Henk ook via schijf naar huis reed hebben we het laatste stuk met z'n vieren afgewerkt, en kwam ik op zo'n 90 km en 31,8 gemiddeld. maar de juiste cijfers komen zoals gezegd via de tecniek van Wim. Zie hiervoor het vorige bericht op de Blog!
Tot volgende week, bij de viaducten tocht.
Groetjes Adri van Kuijck

Clubrit 28: Afvalrace door de klei

Na alle (slechte) voorspellingen van Piet Paulusma stonden er maar 7 renners aan de start op zondagmorgen. Adrie had zijn zwager geregeld om het gele monster te besturen, zo kon hij vanuit de groep verslag doen van deze zware tocht. Het kaartje laat alvast zien waar we allemaal gereden hebben. Voor de goede orde, er stond een stevige zuidwestenwind en we zijn geheel tegen de principes van de Driesprong met wind mee vertrokken, tegen de klok in dus! Het verslag volgt....

Verslag clubrit 27: Rondje Putte

Acht uur stipt word er deze keer met 10 personen vertrokken.
Deze keer over Scherpenberg naar Schijf met een lekker zonneke erbij en redelijk wat wind. Na enige maanden afwezigheid kom ik er achter dat de kinderkopkes in Nieuwmoer verdwenen zijn. Weer een stukje nostalgie verdwenen op het vertrouwde rondje, op naar Putte waar de rest allemaal nog steeds hetzelfde is. Op de Putseweg word er toch nog besloten de polder in te gaan, het terrein word er helaas niet beter op veel klei en eikels op de weg, oppassen dus. Ron was ondertussen al richting huis gereden en wij vervolgde onze weg langs de Kriekrak sluizen terug naar het Brabantse.
In Kruisland blijkt een jaarmarkt te zijn wat er in resulteert dat na enig gedraai we vier man kwijt zijn die blijkbaar niet even kunnen wachten. Met de laatste vijf gaan we via Gastel naar het Rucphense waar we precies om 11 uur terug zijn met ongeveer 97 km op de teller. Al met al hebben we toch nog lekker gereden.
Groeten Jack

Verslag Otztalermarathon 2011

Voor het derde opeenvolgende jaar ben ik afgereisd naar Solden, om deel te nemen aan de Oetztaler radmarathon. De wedstrijd vond plaats op zondag 28 augustus. Op donderdag en vrijdag heb ik rustig wat klimwerk gedaan, met ondermeer een beklimming van de 2700 meter hoge Rettenbachjoch, waarin gedurende 6 km het stijgingspercentage niet onder de 13% zakt. Een pittig opwarmertje. Zaterdag was mijn rustdag waarop ik mijn fiets heb geprepareerd.

De start op zondag was om 6:45 uur met nog 4500 deelnemers, temperatuur was 3 graden C. Het eerste gedeelte is een lichte afdaling waarin je rustig warm kunt draaien. Dan na 40 minuten begint de eerste beklimming van de dag naar Kuhtai (2020 meter) over een afstand van bijna 20 km, gemiddeld stijgings % 6.5 . Die hobbel heb ik rustig genomen met een hartslag tussen 75-80% van max.
De 2de beklimming naar de Brenner pass over een afstand van 40 km, gemiddeld 2% heb zeer rustig afgelegd in een groot peleton, lekker uit de wind, jonge sterke mannen het werk laten doen. Na een korte afdaling volgt de beklimming van de Jaufenpass (2090 meter), 16km lang met een gemiddeld stijgings % van 7.3. Hier heb ik al iets meer gas gegeven maar nooit boven een hartslag van 85%.

De 4de en laatste beklimming van de dag is de door velen gevreesde Timmelsjoch (2507 meter), bijna 30 km lang met een gemiddeld stijgings% van 6.7. Omdat ik in het begin van de race niet met mijn krachten heb gesmeten ben ik in een gelijkmatig tempo naar boven gepedalleerd, zonder inzinking. Na het bereiken van de top volgt de beloning, namelijk een lange prachtige afdaling naar de finish in Solden. Hierbij ging het tellertje naar een max van 97.5 km/u, voor mij een absoluut record en een groot verschil met vorig jaar toen ik remmend naar beneden moest vanwege een mechanisch defect aan mijn fiets.
Na 238 km en 5500 hoogtemeters ging ik na 9 uur en 10 minuten over de finish, 1 uur na ex-tourwinnaar Jan Ulrich. Mijn snelste tijd tot nu toe, bijna een kwartier sneller dan 2 jaar geleden en weer een prachtige afsluiting van een weekje fietsen in Tirol.
Voor meer info en alle uitslagen:
www.oetztaler-radmarathon.com
Groetjes Rien

Clubrit 26: Jovadorit

De eerste zondag van september is er weer wat voor ons betekent dat de javadorit op het programma staat. Hadden we vorige week maar ff regen, vannacht heeft pluvius de hemelsluizen wagenwijd open gezet. Wat betekent dat de wegen die in het polderland er wreed gevaarlijk bij liggen met al die klei op de weg. Verschillende valpartijen zijn er tijdens deze tijdrit de revue gepasseerd, gelukkig bleef bij ons alles en iedereen heel. Het vertrek was heel chaotisch en zo het gebeuren dat er maar een drietal wegreed toen het verteksein werd gegeven, de rest in de achtervolging, toch waren we bij de eerste controle zoals gewoonlijk wederom te snel. Wim die meestal bij een grote clubrit de gele schapen bijeen weet te houden, had vorige week weinig werk. Vandaag kon hij dit ruimschoots goedmaken toen ons gele vertrouwde buske door weg werkzaamheden ff n andere route moest rijden heeft hij keurig netjes Piet terug gebracht, achteraf hoorde dat hij ook lek heeft gereden. Van bovenaf is het ondertussen gestopt met regenen, de weg is echter nog nat. Weinig gemekker deze keer over de snelheid, toch zouden we wederom net als gewoonlijk te snel afklokken, maar de laatste plaats die ons vorig jaar ten deel viel hebben ruim achter ons gelaten door als negende te finishen zo een ruime 30 tellen na de nummer een. Onderweg toch nog ff van een schoon landschap kunnen genieten, maar op het laatst, na de vele bochten toch nog ff onder in beugel om de eersten bij te kunnen benen. Net voor het binnenkomen stopte het met zachtjes regenen, maar dit was na een lekkere douche, alwaar we complete modderstromen gemaakt hebben, weer snel vergeten. Resumé, te laat weg, te snel gereden, te nat, maar weer wel schoon, en Rien Brans mocht de derde prijs van de tombola mee naar huis nemen.
Allemaal de groeten van de lange voeten